Yuxularım çin olur yavaş-yavaş. Gecə yatıb yuxumda millimizin Andorraya uduzduğunu, ardından isə Braziliyanı məğlub etdiyi görürəm. Bəli 5 qat dünya çempionunu məğlub edirik. Sizə gülməli gəlməsin e. Artıq ilk yuxum çin çıxadı. Paşti-şto elə məğlubiyyətdən betər olduq. FİFA reytinqində 205-ci pillədə qərarlaşan Andorra ilə bacarmadıq. Əslində Frankfurtda qeyri-adi heç nə baş vermədi.
Oyundan bir gün öncə Foqts qədeş yığdı başına Frankfurta apardığı “səyyahları”, dedi ki, olmaz uşaqlar, üz də yaxşı şeydi, heç olmasa bu məhəllə komandasını udaq.
Udaq ancaq yavaş-yavaş, bala-bala, asta-asta… Udduq ancaq ağzımızdakı tüpürcəyi. Bu millinin oyunu insanda hər xəstəliyə yol açır. Baş ağrısı, diş ağrısı, təzyiq, hətta ürəkbulanmasına kimi gətirib çıxarır. Anlamaq olmur ki, bu cür oyunla biz nəyə və niyə ümid edək. Qiyməti yüzminlərlə ölçülən futbolçularımız köşkdə qəzet satanlardan ibarət komandanı məğlub edə bilməyirsə, biz niyə görə Avropa çempionatında nə vaxtsa iştirak edə biləcəyimizi düşünək? Nisyə söhbətlərdi… Azarkeşi aldatmaq olmur, cənablar. Məgər siz nisyə mal alanda mağaza sahibi sevinir, yoxsa üzünü turşudur? Təbii ki, ikinci hal baş verə bilər. Onda nisyə girmir kisəyə.
Qalib gəlmədiyimiz oyunu çox istəyərdim ki, canlı izləyim. Sanki kanallar da bilirmiş kimi, matçı canlı yayımlamadı. Fikriniz uzaq Şərqdə bir bir neçə gün bundan öncə məğlub olduğumuz Yaponiya ilə matça getməsin… Asan məsələ deyil. Biz əgər Yaponiyaya uduzduqsa, Foqts çıxıb dedi ki, onların Kaqavası, Hondası var bizim isə…
Rüsvay olduq desəm, yəqin ki, yanılmaram. Uşaq işi deyil bu. Biz əhalisi Bakıdakından az olan bir ölkəylə bacarmadıq. Əslində matçı izləməmişəm, lakin yenə nə olur-olsun, bu heç-heçə məğlubiyyətə bərabərdi. AFFA-nın gülməşəkər məşqçisi Berti Foqts bir daha sübut etdi ki, onun bizim futbola və milliyə heç bir xeyri dəyməyib və dəyə də bilməz. Nə bura Almaniyadı, nə də Bakı Frankfurt… Andora ilə oyundan sonra “Sandorra” şirəsi qəşəng gedər. Yeyin-için, keflənin…
