Ağdamın “Qarabağ” klubunun sabiq futbolçusu Denis Sokolovski Ukrayna mətbuatına müsahibə verib.
– Karyeranızın əvvəlində tənqidlərə pis reaksiya verirdiniz?
– Mənim əsas ekspertlərim valideynlərim olub. Atam peşəkar yöndə yanaşırdı. Anam isə yayımlanan bütün oyunlarımı izləyib mənə azarkeşlik edirdi. Bu matçın Azərbaycan, Yunanıstan, Polşa və ya Ukraynada keçirilməsindən asılı olmayaraq.
– Gözlənilmədən Ağdam “Qarabağ”ına getdiniz və Azərbaycan kubokunu qazandınız. Bu titul karyeranızda ən əhəmiyyətlisidir?
– “Qarabağ”da oynamaq da mənə nəsib oldu. Azərbaycan kubokunun qalibinə verilən medalı almaq üçün lazım olan oyun sayını da keçirmişdim. Lakin finala qədər, belə desək, gedib çıxmadım. Yarımfinalda komanda mənsiz qalib gəldi. Həmin vaxt artıq vətənə qayıdıb sabiq komanda yoldaşlarımı izləyirdim. Buna baxmayaraq kubokun əldə olunmasında payım oldu. Bunu turnirdəki 2 qolla etdim. Lakin müqaviləm başa çatdı və mən onu uzatmadım. Yeri gəlmişkən, Azərbaycanda müxtəlif vaxtlarda Ukraynada tanınmış futbolçular çıxış edib. Makovski qardaşları, Valentin Belkeviç, Sergey Kravçenko, Sergey Konovalov, Andrey Nikitin, Vladimir Mazyar, Ruslan Qunçak, Aleksandr Çertoqanov. Vladimir Levin və başqalarını qeyd etmək olar. Sonuncu 2 oyunçu Azərbaycan yığmasında oynamağa da qərar veriblər. Ən yaxşı dostum Kravçenko isə azərbaycanlıların belə təklifindən imtina etdi və zaman göstərdi ki, əbəs yerə olmayıb.
– Çalışdığınız məşqçilərdən sizdə daha çox müsbət fikir yaradan hansıdır?
– Karyeram ərzində bir çox adlı-sanlı məşqçilərlə çalışmışam. İlk növbədə yadda qalanları SSRİ yığmasının heyətində 1988-ci ilin olimpiya çempionu İqor Ponomaryov, Kiyev “Dinamo”sunun sabiq üzvü Andrey Bal və “Tavriya”nın ən yaxşı bombardiri Aleksandr Qaydaşdır. Onlar çox səviyyəli mütəxəssis və əla insanlardır. İndi belə insan keyfiyyətlərinə malik məşqçilər azdır.
– Karyeranızın hansı hissəsini ən uğurlu sayırsınız?
– Bunu demək çətindir. Atam kimi parlaq oyun göstərməmişəm. Amma yenə də Azərbaycan karyeramı fərqləndirərdim. Orada olanda komandamın 1 dənə də olsun oyununu buraxmadım. Hətta bir an oldu ki, Azərbaycan milli komandasının rəsmi oyunlarında da məndən yararlana bilərdilər. Lakin qismət deyilmiş.
